Wasze historie – Iza

Wasze historie to seria, w której będę zamieszczać inspirujące opowieści czytelniczek – ich sukcesy i porażki w dążeniu do włosowego ideału, inspiracje do działania oraz motywujące historie. Bardzo lubię takie wpisy na innych blogach, a dostaję od Was sporo maili z prośbami o poradę i uważam, że wiele z Waszych historii jest na tyle ciekawych i motywujących, że aż żal nie pokazać ich szerszemu gronu odbiorców!

Jeśli więc chcecie zaprezentować u mnie swoje włosy, opisać, jak o nie dbacie, pokazać, jak się zmieniały w ostatnich latach i/lub poprosić o porady i wsparcie, piszcie – więcej informacji znajdziecie w zakładce WASZE HISTORIE. Mam nadzieję, że uda nam się wspólnie stworzyć tu kącik motywacji i wzajemnej pomocy, w którym pomagać będę nie tylko ja, ale też moi dysponujący często ogromną wiedzą czytelnicy :)

Na początek mam dla Was burzliwą (głównie pod kątem koloryzacji) i bardzo motywującą do działania historię Izy, która jako pierwsza zgodziła się opublikować swój list na moim blogu (dziękuję!).

Poniżej wiadomość i zdjęcia od Izy:

Moje włosy nie miały ze mną lekko, nigdy.

Jak teraz patrzę wstecz cieszę się i zastanawiam jednocześnie, jakim cudem mam jeszcze włosy.

Jako dziecko moje włosy były bardzo długie (mniej więcej do połowy pośladków) gęste i grube, w kolorze "ciemny mysi blond", którego szczerze nienawidziłam. Stąd też zaczęły się kombinacje z kolorem. Na pierwszy ogień jakoś pod koniec podstawówki poszły w ruch nożyczki i stałam się (przynajmniej wtedy tak myślałam) szczęśliwą posiadaczką włosków do ramion oraz blond pasemek domowej roboty. Kolejnym krokiem były wciąż blond pasemka wręcz w hurtowych ilościach, pazurki i cieniowania (choć włosy nigdy nie były krótsze niż do ramion) i w ten sposób minęło praktycznie całe gimnazjum i liceum.

rok 2006-2007

Włosy rosły, u fryzjera były podcinane „tyle ile trzeba, ale nie dużo, bo zapuszczam”. Końce się łamały i rozdwajały. Zdecydowanie buntowały się i nie chciały zapuścić, a ja się frustrowałam „bo nie rosną” ;)

Spałam w rozpuszczonych i o zgrozo, niemal zawsze mokrych włosach, suszarka i prostownica na porządku dziennym. Szampon, odżywka, jak mi się przypomniało to czasem jedwab na sfatygowane końcówki. Niepostrzeżenie nastała klasa maturalna i odwiedziny u 'stylistki'. Włosy z gęstego, rozjaśnianego baleyage stały się baaardzo ciemno fioletowe, niemal czarne z białymi pasemkami. Włosy pozostawione same sobie ślicznie się wypłukały do moich naturalnych z jaśniejszymi refleksami.

rok 2008

 „Coś” strzeliło mi do głowy i kupiłam sobie czarną farbę.

rok 2008

Trwało to około pół roku. Po tym czasie postanowiłam wrócić do blondu, na szczęście zdejmowanie koloru odbyło się u fryzjera i po wyjściu miałam piękne, kasztanowe włosy. Później znowu nastała blond era. Były nawet różowe pasemka ;)

rok 2009

Nieodparta chęć zmiany w wieku 21 lat podkusiła mnie o spotkanie z nożyczkami, zakończonym ślicznym bobem, którego nijak nie potrafiłam ułożyć, bo włosy się puszyły.

rok 2010-2011

Ale rosły, skutecznie traktowane blond farbami. Aż znowu zechciałam ciemne. Farba z gatunku ciemny granat (a może to był fiolet?), oczywiście farbowanie w domu.

rok 2012

Spłukała się do czegoś mniej zidentyfikowanego (ombre? :)), a ja miałam już kolejny pomysł. Czerwień. Jako że mieszkałam wtedy za granicą, a pieniędzy jak na lekarstwo, wylądowałam z rozjaśniaczem w jednej i czerwoną farbą w drugiej łapce. To był pierwszy raz, kiedy włosy po rozjaśnianiu zrobiły się gumowe i zaczęły się ciągnąć.

rok 2012

Ale szybciutko zostały obcięte pasma w najgorszym stanie, ja waliłam na nie dwa razy więcej odżywek i czerwona rudość dumnie kryła moje piórka niemal rok.

rok 2013

 I tu nastąpił przełom. O ironio, zachciało mi się blondu. Dekoloryzacja już w kraju, u fryzjera. Wyszłam marchewkowa, ale było to całkiem fajne. Stopniowo, pasemkami znowu zaczęłam tlenić moje piórka.

rok 2013

Włosy były w tragicznym stanie, spalone, suche, zniszczone, wiecznie spuszone. Ale kto by się przejmował? Jest prostownica, zaraz będą gładkie. A że wilgotne? Suszyć? E tam, przecież prostownica też jest gorąca, więc wyschną. O zgrozo.

rok 2013

W grudniu 2013 wróciłam do koloru naturalnego, zaprzestałam spania w rozpuszczonych (i mokrych!) włosach, rozstałam się na dobre z suszarką i prostownicą.

Rok 2014 był zaledwie podchodami do świadomej pielęgnacji. Chciałam, coś tam nawet robiłam, było różnie.

rok 2014

No i wpadłam. W sierpniu zrobiłam pierwsze „włosowe” zdjęcie i od tamtej pory zwykle mama wita mnie słowami „Coś Ty znowu kupiła do tych włosów?! Czy ty nie wiesz ile jest odżywek w łazience?!” ;)

rok 2014 i 2015

Do tej pory widzę skutki tego, co robiłam. Włosy kruszą się, ale zabezpieczam, nadal rozdwajają, ale stopniowo obcinam. Buntują się, ale jestem cierpliwa. Staram się im dogadzać ile się da.

Bo wiem, że warto :)

10 maj 2015

Pielęgnacja. Nie sprawdza się u mnie nic typowego dla włosomaniaczek. Alterra z granatem, garnierowska odżywka z awokado i karite, olej dabur amla, mycie OMO oraz wiele innych produktów – nie, nie i jeszcze raz nie. Olejowanie też nie przynosiło skutków. Obecnie olejuję w formie mgiełki: odżywka, babydream fur mama i woda (proporcje 1:1:1) przez co najmniej 4h, myję skalp babydreamem, barwą (aktualnie pokrzywową) lub isaną z mocznikiem. Z masek moje włosy najbardziej polubiły się z kallosem keratin i silk. Serical crema al latte sprawdzał się tylko jako baza do proteinowych, domowych masek. Biovax (orchid i do ciemnych włosów, a nawet saszetki) nie zrobiły praktycznie nic. Wszystkie maski zawsze nakładam na co najmniej godzinę pod czepek. Postawiłam na płukanki. Kawowa puszy, octowa i z siemienia zadziałała (sama się zdziwiłam :) ) Kupiłam sobie rossmannowskie nożyczki i podcinam sama.

Jak widać, ciągle walczę i szukam ideałów, ale widzę też postępy.

Jeśli ma się wystarczająco dużo cierpliwości, to wszystko można.

Obecnie moim celem jest pozbycie się wszelkich pozostałości po farbowaniach i zapuszczenie włosów do linii bioder. Nie martwię się, że minie wiele czasu zanim to się stanie.

Czas i tak minie.

W swoim liście Iza zaznaczyła, że obecnie jej odrost do długości brody jest niskoporowaty, a reszta włosów – średnio- lub wysokoporowata.

Jakich porad poszukuje Iza?

Przede wszystkim, czy co jeszcze mogę robić, co się sprawdzi? Do tej pory nie znalazłam kosmetyków, czy to masek, odżywek, płukanek, które moje włosy by polubiły ewidentnie, wszytko czego używam jest "w miarę", ale nie ma efektu, po którym bym oniemiała. Mam z tym problem tym większy, że wiele kosmetyków tak bardzo zachwalanych u mnie po prostu się nie sprawdza. Najbardziej zależałoby mi na dobraniu oleju po którym będzie efekt „wow” (do tej pory używałam sezamowego, babydream fur mama, z orzeszków ziemnych, rycynowego i arganowego).

Kolejna kwestia to fryzura na noc. Najczęściej, kiedy chcę mieć proste włosy jak na ostatnim zdjęciu, muszę kilkanaście razy czesać mokre i wilgotne włosy, żeby je "ulizać", a jak tylko zwinę je w ślimaczka, to nie falują, tylko są spuszone (jak na zdjęciu z lutego tego roku) – nie są wtedy ani kręcone, ani pofalowane. No i co zrobić z tymi odstającymi na długości włoskami, które zaburzają mój zamierzony efekt tafli? Nie jestem nawet pewna, czy to zniszczone i połamane włosy, czy odrośnięte baby hair. Ogólnie wszystkie rady i spostrzeżenia są dla mnie niezwykle cenne i wezmę je pod uwagę.

Co można poradzić Izie?

Niestety, nie ma recepty i bezbłędnych porad – każde włosy reagują inaczej i to, co u jednych pomaga, innym może wręcz zaszkodzić. Jedyną metodą jest samodzielne testowanie i sprawdzanie, co jak u nas działa. Warto przy tym zaznaczyć, że „testowanie” nie oznacza pojedynczego użycia kosmetyku, lecz jego stosowanie przez jakiś czas (chociaż 2 tygodnie), by zaobserwować efekty.

Nie mogę podsunąć Izie konkretnych kosmetyków, które NA PEWNO jej pomogą (to niewykonalne), lecz mogę zasugerować, co może sprawdzić.

Włosy zniszczone farbowaniem – sposoby pielęgnacji

Po wielu latach farbowania włosy są zazwyczaj zniszczone i wymagają przede wszystkim regeneracji i odżywienia. Należy przy tym postawić też na pielęgnację, która ochroni włos przed kolejnymi zniszczeniami i utratą wilgoci – tutaj, poza olejowaniem, pochwalam stosowanie przez Izę silikonów, które otoczą pasma ochronnym filmem, a dodatkowo je wygładzą. Odradzałabym natomiast kosmetyki z wysuszającym alkoholem – taką jak wspomniana w liście odżywka Alterra.

W jednym z maili Iza wspomniała, że jej włosy puszą się najbardziej tuż po umyciu i dopiero po jakimś czasie wygładzają się i wyglądają ładniej – to klasyczny dowód na to, że włosy są zniszczone (sama mam podobny problem – moje włosy wyglądają najgorzej tuż po podsuszeniu). Łuski takich włosów nie zamykają się od razu, potrzebują na to więcej czasu, dlatego często dopiero po kilku godzinach stają się bardziej gładkie. W takim przypadku warto przyspieszyć ich domknięcie (o tym piszę więcej poniżej).

Warto pamiętać, że w zasadzie każde włosy zniszczone są jednocześnie suche. To oznacza, że należy je umiejętnie nawilżać, gdyż nadmiar humektantów w wilgotne oraz suche dni może powodować puszenie, a w tym także odstawanie pojedynczych włosków na długości. Trzeba je także natłuszczać, aby nie traciły wilgoci (w tym pomagają emolienty). Wszystko sprowadza się jak zwykle do równowagi emolientowo-proteinowo-humektantowej :)

Iza zaznaczyła, że z masek, które u niej dobrze działają, może wymienić Kallos Keratin i Silk – poza tym, że obie opierają się na silikonach (to potwierdza, że w przypadku Izy są one przydatne), pierwsza z nich zawiera bardzo potrzebne zniszczonym włosom proteiny, druga zaś oliwę z oliwek – jest to dość ważny trop i na tej podstawie możemy przypuszczać, że to właśnie oliwa może się u Izy sprawdzić do olejowania włosów.

Jeśli chodzi o maski, nie polecałabym tak długiego ich trzymania na włosach (Iza stosuje je na co najmniej godzinę pod czepek) – mogą wówczas puszyć, a udowodniono, że składniki aktywne i tak wnikają we włosy tylko przez 20-30 minut.

Pamiętajmy też o kolejności: maska bogata w składniki odżywcze powinna być stosowana jako ostatni etap pielęgnacji, najlepiej po użyciu szamponu oczyszczającego (z silniejszymi detergentami – od czasu do czasu), który otwiera łuski włosów, lub łagodnego o bardziej zasadowym niż kwasowym pH – tylko wtedy składniki wnikną do wnętrza włosów. Potem możemy zastosować płukankę zakwaszającą, która zamknie łuski (byle nie za każdym razem, bo częste odginanie i zamykanie łusek może je zniszczyć).

A jak odgadnąć, co może spodobać się naszym włosom? W pierwszej kolejności poleciłabym przejrzeć dokładnie składy tych kosmetyków, których działanie Iza sobie chwali, zobaczyć, co się w nich znajduje i co może dawać pozytywny efekt. Przykładowo obecna w Kallos Silk oliwa z oliwek może być odpowiedzialna za dobry efekt końcowy – warto więc wypróbować ją do olejowania. Jeśli się sprawdzi, to może dobrze będzie sięgnąć po inne oleje jednonienasycone?

Polecałabym też wypróbowanie różnych sposobów olejowania, bo zdarza się, że dany olej nie działa dobrze przy jednym, a jest świetny przy innym. Warto też popróbować z olejowaniem na zimno i na ciepło (chociażby podgrzewając ręcznik) i różnych długości czasu olejowania (u jednych sprawdzi się nakładanie oleju na godzinę, u innych na kilka, a u jeszcze innych na całą noc). Musimy niestety postępować żmudną metodą prób i błędów J

Odradzałabym natomiast stosowanie gencjany pod olej (metoda używana przez Izę w przeszłości), gdyż ten składnik może wysuszać włosy.

Włosy odstające na długości – zamykamy łuski

Jak wynika z listu, sporym problemem Izy są odstające na długości włoski, które trudno ujarzmić. Niestety, nie wiem, jakiej grubości są włosy Izy (cienkie czy grube), ale prawda jest taka, że włosy często niszczą się na spodniej i zewnętrznej warstwie oraz przy twarzy – urywają, mechacą i łamią. Szczególnie problem ten pojawia się u dziewczyn o włosach cienkich i delikatnych. Iza napisała, że aby wygładzić włosy, czesze je na mokro – to spory błąd i myślę, że właśnie takie czesanie może powodować łamanie się włosów i ich późniejsze odstawanie (mokre włosy są najbardziej podatne na zniszczenia). Najlepiej pozostawić włosy do naturalnego wyschnięcia, a pod koniec, gdy są jeszcze dość wilgotne, podsuszyć je letnim nawiewem, delikatnie rozplątując pasma palcami (o suszeniu piszę jeszcze w dalszej części wpisu). W przypadku włosów zniszczonych najlepszym wyborem jest mycie głowy wieczorem – dzięki temu do rana łuski zdążą się zamknąć, a tym samym włosy wygładzić. 

Na wygładzenie odstających włosków polecałabym jedną z tych metod. Można też wypróbować nowe sposoby zaplatania włosów, np. wygładzające związywanie pasm w ruloniki (takie jak to, ale zastosowane na suche włosy). W wygładzeniu powinno też pomóc regularne olejowanie i dodawana do maski skrobia ziemniaczana. Można też pokusić się o wypróbowanie nafty lub parafiny.

W przypadku włosów zniszczonych farbowaniem, które mają tendencję do puszenia się i odstawiania, bardzo ważne jest zamknięcie łusek po umyciu głowy. Warto przy tym postawić na kilka sposobów: używanie zakwaszających masek bądź odżywek po myciu, płukanie włosów letnią, a nie gorącą wodą, stosowanie zakwaszających płukanek (Iza sama zauważyła, że pomogła jej octowa, a do tego z siemienia, która świetnie usztywnia włosy). Do tych ostatnich możemy zaliczyć np. płukankę z octem jabłkowym, z sokiem z cytryny lub hibiskusem. Płukanek nie należy jednak stosować zbyt często, gdyż mogą przesuszać włosy.

W przypadku włosków odstających na długości bardzo ważna jest też metoda suszenia – jeśli chcemy wygładzić włosy, odpada wysychanie naturalne. Aby domknąć łuski, warto (przynajmniej pod koniec schnięcia) podsuszyć włosy letnim nawiewem suszarki, susząc je – co bardzo ważne – wraz z łuską włosa (kierujemy strumień powietrza od góry w dół). W tym przypadku nie sprawdzi się suszenie z głową w dół, gdyż może potęgować puszenie się włosów.

Cokolwiek by nie napisać, uważam, że włosy Izy przeszły ogromną metamorfozę i widać, jak bardzo opłaciły się jej starania! Obecnie jej włosy są długie, lśniące (co widać na najnowszym zdjęciu), wyglądają zdrowo i myślę, że zmotywują do działania niejedną moją czytelniczkę J

Izie gratuluję, a Was zachęcam do małej burzy mózgów w komentarzach :)

Co jeszcze poradziłybyście Izie? Co sądzicie o jej włosowej przemianie? Obie z Izą liczymy też na Waszą pomoc :)